Παρασκευή 13 Μαΐου 2016

Το ημερολόγιο μιας πωλήτριας...

Καλησπέρα σας!

Σκιπάρω την ΗΛΙΘΙΑ εισαγωγή που έκανα στις προηγούμενες αναρτήσεις μου για τακτικό γράψιμο και μπαίνω απευθείας στοπ ψητό. 

Κατ` αρχάς, δεν έχω πάρει ακόμα πτυχίο, διότι είμαι μαλάκας και κωλοβαράω και η κατάθλιψή μου είναι πάλι στα πάνω της και είμαι σπίτι δουλειά, δουλειά σπίτι.

Α! ναι ξέχασα να σας αναφέρω, ότι από τον Ιούλιο του 2015 εργάζομαι και για αυτόν τον λόγο αποφάσισα να γράψω. Ακολουθεί λοιπόν ένα κείμενο με τις εμπειρίες που αποκόμισα από την πρώτη μου (επίσημη) δουλειά ως πωλήτρια. Α, ξέχασα, επίσης, να σας αναφέρω ότι εργάζομαι ως πωλήτρια. Πωλήτρια σε κατάστημα. Πωλήτρια σε κατάστημα καλλυντικών. ΔΕ ΘΕΛΩ ΣΧΟΛΙΑ!

Πάμε, λοιπόν, να σας απαριθμήσω μερικές από τι εμπειρίες μου/facts, που απέκτησα και συγκέντρωσα ως πωλήτρια όλους αυτούς τους μήνες, μιας και βρίσκομαι σπιτάκι μου με αναρρωτική, διότι έχω πυρετό από το Σάββατο. Πυρετό από το Σάββατο και βρογχίτιδα. Πυρετό από το Σάββατο, βρογχίτιδα και ωτίτιδα. ΜΕ ΕΧΕΙ ΦΤΥΣΕΙ, ΚΑΤΟΥΡΗΣΕΙ ΚΑΙ ΧΕΣΕΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΠΑΤΟΚΟΡΦΑ!

  • Ο ΠΕΛΑΤΗΣ ΕΧΕΙ ΑΠΟ ΣΠΑΝΙΑ ΕΩΣ ΠΟΤΕ ΔΙΚΙΟ. ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΠΙΔΕΧΟΜΑΙ ΚΟΥΒΕΝΤΑ, ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ, ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΚΟΥΤΣΟΥΛΗΣΟΥΝ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ. Κουκλίτσα μου, όταν η πολιτική της εταιρίας, στην οποία εργάζομαι, είναι ότι "αλλαγές ντεν έχει καρντιά μου, παρά μόνον σε ελαττωματικά προϊόντα, κι αυτές εντός 10 εργάσιμων και με την προσκόμιση της απόδειξης", και έρχεσαι και μου ζητάς αλλαγή σε βερνίκι, διότι τελικά δε σου άρεσε το χρώμα ή επειδή το είχες ήδη και είσαι ηλίθια (την ηλιθιότητα θα την αναλύσουμε εν συνεχεία) ή μου έρχεσαι με μάσκαρα, η οποία είναι φανερά χρησιμοποιημένη, μετά από 6 μήνες και χωρίς απόδειξη για να στην αλλάξω ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΝΩ ΑΛΛΑΓΗ ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΜΟΥ ΤΟ ΖΗΤΟΥΣΕ Ο ΙΔΙΟΣ Ο DEADPOOL. 

  • ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΣΟΥ ΑΛΛΟΥ! "Τέλω να αλλάξω άρωμα", μου λέει μια καριόλα. Της εξηγώ ευγενικά, ότι δε γίνονται αλλαγές, πόσο μάλλον σε υγρά, καθώς αυτή, ούσα ηλίθια, μπορεί να έχει βάλει το μισό άρωμα και να έχει συμπληρώσει το μπουκάλι με τα ούρα του σκύλου της ή τα χύσια του άντρα της. Τι θα το κάνω εγώ μετά το άρωμα, θα το βάλω στον κώλο μου και θα κλάνω βανίλια- μπισκότο; "Ναι, αλλά τελικά ντεν αρέσει και τέλω να το αλλάξω". Της συνεχίζω ευγενικότατα, πως από τη στιγμή που έχουμε τέστερ, μπορεί να βάλει όσο άρωμα θέλει (διότι είναι και γιούφτοι και αδειάζουν το μισό τέστερ πάνω τους) να δει πως κάθεται στο δέρμα της, να κάνει μια βόλτα για να δει αν της κρατάει και να επιστρέψει και να το αγοράσει. Πως κατέληξε η ιστορία; "Άντε γκαμήσου", μου λέει μου πετάει το μπουκάλι με το μείγμα χυσιών του άντρα της και αρώματος στη μούρη και σηκώνεται και φεύγει. ΤΗΝ ΑΡΧΙΖΕΙΣ ΣΤΑ ΚΑΝΤΗΛΙΑ, ΤΙΣ ΠΑΝΑΓΙΤΣΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΑΝΑΡΓΥΡΟΥΣ ΤΗΝ ΑΓΑΜΗΤΗ Ή ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΡΧΙΖΕΙΣ; 

  • Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΗΛΙΘΟΣ (ναι, μας είπες κάτι καινούριο τώρα). "Βερνίκι 7 ημέρων; Δηλαδή διαρκεί μόνο 7 ημέρες;","Θέλω ένα κοραλί κραγιόν" (της δείχνω ό,τι κοραλί κραγιόν έχω) "Μμμ, δεν μ αρέσει κανένα. Αυτό γιατί δεν μου το έδειξες;" (διότι είναι καφέ) "Αυτό θέλω εγώ όμως" (και για να το καταλάβουν και τα αγόρια, κοραλί- καφέ)  "Το μολύβι χειλιών που πήρα είναι ελαττωματικό, μπαίνει μέσα" (ναι, είναι φυσιολογικό αυτό, θέλει ξύσιμο, για να βγει το υπόλοιπο) "Όχι, είναι χαλασμένο, μπαίνει μέσα σου λέω" (Ναι, αυτό σας εξηγώ είναι μολυβάκι, θέλει ξύσιμο) "Μα μπαίνει μέσα με το που το αγγίζω στα χείλη μου" (το ίδιο συμβαίνει και με την πούτσα του άντρα σου, αλλά για να μη μου ζαλίζεις τ αρχίδια φέρε να στο ξύσω, διότι όπως φαίνεται πήγαινες σχολείο όταν γράφαμε πάνω σε πλάκες με γκαλέμι. Της το ξύνω, της το δίνω, το βάζει στα χείλη της και τι μου λέει;) "Είδες που σου λέω; Μπαίνει μέσα!"(I rest my case), "Θέλω ένα άρωμα του οίκου eimaiagamitikaisouprizotaarhidia" (ποιο απ` όλα θέλετε διότι έχω δέκα, το μπήξε, το δείξε, κλπ) "Α, δε θυμάμαι ποιο απ` όλα είναι, δειγμάτισε μου και τα δέκα" (AAAAAAAAAAA), "Θέλω να μου γεμίσετε αυτό το μπουκαλάκι με άρωμα, μόνο που έχει σβηστεί απ` έξω και δε θυμάμαι ποιο άρωμα φοράω, οπότε μυρίστε το για να το βρείτε εσείς", "Κάρτες ανανέωσης χρόνου ομιλίας έχετε;", "Ψεύτικα μουστάκια για τις απόκριες έχετε;". Θα μπορούσα να σας γράψω ατελείωτα παραδείγματα, αλλά αυτό θα γινόταν ένα άρθρο από μόνο του.

  • ΝΙΩΘΩ ΤΟ IQ ΜΟΥ ΝΑ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ ΣΤΑΔΙΑΚΑ. Όχι, ότι ήμουν και Einstein ποτέ, αλλά μπορούσα τουλάχιστον να λειτουργώ και να επικοινωνώ σαν άνθρωπος. Πλεόν έχω καταντήσει εντελώς braindead. Όταν μου θέτουν τις προαναφερθείσες ερωτήσεις, πως περιμένετε να αντιδράσω; Απλά τις κοιτάω σα χαζή, διότι απλα MINDFUCK.

  • ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΤΑΜΕΙΟ ΝΓΑΛΕ ΤΟΝ ΣΚΑΣΜΟ! "Πφφφ, γιατί αργείς τόσο; Έχω και δουλειές!" ή "Πφφφ, δεν έχετε κι άλλο ταμείο;". Όχι, μωρή μποχλάδο θα περιμένεις! Είσαι μισή ώρα μέσα στο μαγαζί και μου έχεις ζαλίσει τον έρωτα με τις ερωτήσεις για να πάρεις τελικά ένα πράγμα και σε ενοχλούν τα πέντε λεπτά που θα περιμένεις; Άντε και γαμήσου! Ναι, ρε φίλη θα είχα κι άλλο ταμείο και θα το κράταγα κλειστό προκειμένου να μου κάνεις τα νεύρα κομπινεζόν εσύ και η κάθε μαλάκω που έχει δουλειά και βιάζετε! Έχεις δουλειά; Δε μπαίνεις μισή ώρα σε ένα κατάστημα για να χαζέψεις. Μπαίνεις, παίρνεις αυτό που θες και φεύγεις.

  • ΜΗ ΜΠΑΙΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΤΡΙΑ ΣΤΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ! Είναι άδειο το μαγαζί, απομένουν τρία λεπτά για να κλείσει, έχουμε ετοιμάσει τα γύρω γύρω για να τελειώνουμε μια ώρα αρχίτερα και τσουπ σκάει ένα μπούγιο! Κάνεις τον μαλάκα, πας να τους εξυπηρετήσεις, μπας και πάρουν τη βρωμερή τους παρουσία και ξεκουμπιστούν, τους λες διακριτικά ότι κλείνεις σε λίγο και έχουν το θράσος να σε κοιτάνε με μάτια βουρκωμένα και να σου λένε "Γιατί κλείνετε;". ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΖΩΗ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΟΣ! Δε θα αφήσω τα κόκαλά μου εδώ μέσα! Δεν είμαι φαρμακείο για να διανυκτερεύω, είμαι κατάστημα με καλλυντικά. Αν σου καυλώσει εσένα να αγοράσεις ρουζ 11 το βράδυ, είμαι δικό σου πρόβλημα. 08.00-21.00 είναι ανοιχτό το κατάστημα, έλα εντός αυτού του διαστήματος να ψωνίσεις. Αν δεν μπορείς, χέστηκα και στα τρίβω και στη μούρη!
Αυτά τα ολίγα για απόψε παίδες. Πάω να ρίξω το σάπιο κουφάρι μου στην κρεβατάρα μου και να ονειρευτώ έναν κόσμο με λιγότερη ηλιθιότητα.

Καλό ξημέρωμα!


Υ.Γ. Την Τρίτη που πήγα κάπως έτσι στη δουλειά και πήρα το boss τηλέφωνο για να ζητήσω 2ήμερη άδεια, το γλυκίτατο αφεντικό μου με ρώτησε όλο στοργή και προδέρμ"ΓΙΑΤΙ, ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ ΑΡΡΩΣΤΗ;!" Όταν του ανακοίνωσα ότι ο γιατρός είπε τέσσερις ημέρες αναρρωτική, αντέδρασε μπορώ να πω αρκετά ψύχραιμα